فصل اول، اپیزود دوم | چه کج رفتاری ای چرخ
Description
.
«.در کواکبِ آسمان هم یکی میشود ستارهی درخشان؛ الباقی سوسو میزنند»
و ابوالقاسم عارف قزوینی، تصینفساز و شاعر پرآوازهی عصر مشروطه، بیشک آن ستارهی درخشانیست که مردمان آن روزگار و روزگارِ پس از او، مشروطه و داستانهای دورودرازش را با تصنیفهای او به یاد میآورند. عارف قزوینی، بهقول صدیق تعریف، همزمان چند موهبتِ ممتاز و درخشان داشت: ترانه مینوشت و شاعر بود، نواسازی میکرد و تصنیفسازی میکرد و آواز خوشی داشت؛ هرچند از بخت نامراد ما صدایی از او نمانده، یا به دست ما نرسیده
قسمتِ دوم پادکست کارناوال دربارهی عارف قزوینی و تصنیفهای اوست؛ تصنیفهایی برای مردمان زمانهاش و برای آیندگان، برای هر کسی که میبیند و گوشهای نشستن و ساکت .ماندن را ترجیح نمیدهد
:منابع قسمت دوم پادکست کارناول
:کتابها
چرخ بیآیین (دربارهی ابوالقاسم عارف قزوینی)، فرهود صفرزاده، نشر فنجان، ۱۳۹۴
عارفِ موسیقیدان، گردآوری و تدوین مهدی نورمحمدی، موسسهی فرهنگی ماهور، چاپ دوم، ۱۴۰۲
اخبار عارف قزوینی در مطبوعات (از دورهی قاجار تا عصر حاضر)، مهدی نورمحمدی، نشر علم، چاپ اول، ۱۳۹۹
عارف قزوینی و شاعران زمانهاش، مهدی نورمحمدی، انتشارات علمی، چاپ اول، ۱۴۰۰
شهر شعر عارف، محمدعلی سپانلو، نشر علم، ۱۳۷۵
و
قطعههای موسیقی
هنگام می (از خون جوانان وطن)، با صدای پریسا
هنگام می (از خون جوانان وطن)، با صدای محمدرضا شجریان
دیدم صنمی، با صدای مهدی امامی
ای امان، با صدای مهدی امامی
شوستر، با صدای مهدی امامی
گریه کن، با صدای مهدی امامی
حجاب، با صدای مهدی امامی
مارش خون، با صدای صدیق تعریف
لیلی حوضک (نکنم اگر چاره)، با صدای گیتی
آلبومهای
تصنیفهای عارف قزوینی، روایت فرید خردمند، خواننده مهدی امامی، سرپرست اجرا، مؤسسهی فرهنگی و هنریِ ماهور، ۱۳۹۶
عارفِ شیدا (به مناسبت هشتادمین سال خاموشی عارف قزوینی و یادمان جنبش مشروطه)، خواننده صدیق تعریف، تنظیم پویان بیگلر، ۱۳۹۴
و
صدای امیرهوشنگ ابتهاج (هـ. الف. سایه) در برنامهی «گفتوشنودی دربارهی ابوالقاسم عارف قزوینی»، تلویزیون ملی ایران، دههی ۱۳۵۰
و
قطعههای ابتدایی و انتهایی پادکست
Flowers Of Herself
و
Exiles
هر دو ساختهی
Max Richter
برگرفته از آلبوم Exiles ـ ۲۰۲۱
_______________
"لینک تهیهی کتابهای "نشر گیلگمش
https://www.cheshmeh.ir
_______________
نویسنده و راوی: محسن آزرم
صدابرداری، میکس و مسترینگ: روحالله هویدا
تهیهکننده: گوشهی پادکست
:اینستاگرام کارناوال
https://instagram.com/carnaval.podcast
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Hosted by Simplecast, an AdsWizz company. See pcm.adswizz.com for information about our collection and use of personal data for advertising.











اما خالقی به یه چیز دیگه توی اون سخنرانی اشاره میکنه. میگه اغلب این تصنیفها خاطراتی رو توی ذهن ما بیدار میکنن و دست ما رو میگیرن و از این زمانی که توش زندگی میکنیم، ازین لحظهی حال، از همین الان، میبرن به یه دورهی دیگه که یادآوریش برامون دلنشینه؛ البته اضافه میکنه این بیشتر روی کسانی اثر میذاره که دورهی عارف رو درک کردن... خب، ما که درک نکردیم چی؟ ما که نمیتونستیم اون دوره رو درک کنیم چی؟ چی به ما میرسه؟ درواقع چی به ما رسیده؟ فقط کلمهها؟ ریتم؟ آهنگ؟ چی واقعا؟
اما این تصنیفها رو عارف چطور مینوشت؟ «واقعا»چطور نوشت؟ کلمهها چطوری توی کاسهی سرش میچرخیدن؟ چطوری به ذهنش میرسیدن؟ چطوری روی کاغذ میاومدن؟ اصلا روی کاغذ مینوشت این تصنیفها رو یا گوشهی ذهنش نگه میداشت؟ سعید نفیسی نوشته عارف معمولا مینشست...
زیبا🤍